Edward Lipiński, który od 2003 roku jest patronem Wyższej Szkoły Ekonomii, Prawa i Nauk Medycznych, urodził się 18 października 1888 roku w Nowym Mieście nad Pilicą. Był wybitnym ekonomistą, historykiem myśli ekonomicznej, działaczem społeczny. Po gruntownych studiach ekonomicznych w Niemczech i Szwajcarii został w 1923 roku wykładowcą, a w 1929 profesorem Szkoły Głównej Handlowej.

Prowadził między innymi pierwsze w Polsce wykłady z teorii koniunktury i teorii wzrostu gospodarczego. Przy poparciu ówczesnego ministra przemysłu i handlu, Eugeniusza Kwiatkowskiego, zorganizował i był dyrektorem Instytutu Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen. Pełnił też funkcję sekretarza, wiceprezesa, a od 1934 roku prezesa Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.   

Wrażliwość profesora Lipińskiego na kwestie społeczne powodowała, że działalność naukową łączył z żywą aktywnością w życiu publicznym. Był jednym z założycieli Ligi Obrony Praw Człowieka, organizacji przeciwstawiającej się nietolerancji, brutalizacji życia publicznego i nadużyciom władzy. W 1937 roku zrezygnował z funkcji prorektora SGH, protestując przeciw zajściom antysemickim w tej uczelni.
Podczas II wojny światowej skupił wokół siebie wybitnych profesorów i pracowników Szkoły Głównej Handlowej, a następnie zorganizował w warunkach okupacyjnych Miejską Szkołę Handlową w Warszawie, będącą de facto kontynuacją przedwojennej SGH. Przez cały okres okupacji działała pod jego kierownictwem jako średnia szkoła zawodowa, a w rzeczywistości uczelnia akademicka z kompletem wykładów i seminariów, z magisterskimi i doktoranckimi włącznie.   
Po wojnie uczestniczył w odbudowie zniszczonej warszawskiej SGH – został jej prorektorem, a równocześnie organizował od podstaw Instytut Gospodarki Narodowej oraz kierował jednym z departamentów w Ministerstwie Przemysłu. Doprowadził do reaktywowania Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i stał na jego czele do 1965 roku. Po utworzeniu Wydziału Nauk Ekonomicznych na Uniwersytecie Warszawskim został jego pierwszym dziekanem (w 1954 roku). Wykładał również, aż do przejścia na emeryturę, w Szkole Głównej Planowania i Statystyki.          
W latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia najważniejszą dziedziną jego aktywności stała się działalność społeczno-polityczna. Edward Lipiński przeciwstawiał się ówczesnym władzom, krytycznie oceniając politykę gospodarczą
i łamanie praw obywatelskich. Był sygnatariuszem Listu 34, jednym z założycieli Komitetu Obrony Robotników (1976 rok) i członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych. To w jego mieszkaniu odbywało się większość zebrań KOR. W latach osiemdziesiątych wspierał NSZZ Solidarność, protestował przeciw wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku.      
Profesor Edward Lipiński zmarł 13 lipca 1986 roku w Warszawie.